Langs de landhuizen van Dons en d'Hane
Vinderhoute · 53 km
Klik hier voor de korte versie van 31 kmVinderhoute · 31 km
Klik hier voor de lange versie van 53 km
Met zijn vele hoektorentjes, kantelen en een slotgracht rond het 7 ha grote kasteelpark voldoet het kasteel van Lovendegem aan alle verwachtingen van een 'sprookjestafereel'. Ooit was dit het slot van de plaatselijke heerlijkheid. Het zou dateren uit de vroege 13de eeuw. In 1700 kwam de heerlijkheid in het bezit van Gillis Dons, heer van Scheldewindeke en stamvader van de familie Dons de Lovendeghem. Zijn huidige uitzicht kreeg het kasteel na verbouwingen in 1885. Het is in privébezit, maar vanaf de straatkant krijg je het wel mooi in beeld. Ervoor is er de imposante Kasteeldreef met een dubbele rij eiken. Ze leidt over een afstand van 1,5 km kaarsrecht naar de Brugse Vaart.
Vinderhoute is het dorpje waar ze de term 'pittoresk' voor uitgevonden hebben. De gevel van Den Witten Uil trekt alle aandacht, want beschrijft meteen de geschiedenis van deze 500 jaar oude herberg. Ervoor visualiseren stenen schaapjes een scène uit het epos van Reynaert De Vos.
Van donderdag tot maandag.
De molen is gebouwd in 1905, staat op een heuvelrug en kijkt uit op de vallei van de Oude Kale, een uitgestrekt natuurgebied. De wieken stopten met draaien in 1958. In 1973 werd de molen gerenoveerd en omgebouwd tot woning. In 2009 kreeg de molen in overleg met de dienst Monumentenzorg opnieuw een grondige opknapbeurt waarbij ook de 'technieken', inclusief de wieken hersteld werden.
Het Beukenhof (1800), vroeger 'Campagne Les Hêtres' genoemd, is samen met het neoclassicistische herenhuis ernaast een typisch voorbeeld van de buitenverblijven die in deze regio in de 18de en 19de eeuw door de Gentse burgerij werden gebouwd.
Al in de 10de eeuw stond hier een kerkje; de huidige neo-classicistische Sint-Bavokerk, met zijn karakteristieke toren dateert van 1856. Op de begraafplaats rond de kerk bemerk je nog enkele grafmonumenten van plaatselijke kasteelheren en de grafkapel van de familie de Smet, bouwheer van het Schouwbroekkasteel.
In het lokale dialect heet Sleidinge 'Sleyne' en de Sint-Joriskerk (1740) de 'Sleynse naelde'. Ze heeft de meest spitse toren van de provincie. Beeldbepalend op het driehoekige dorpsplein is ook de openbare pomp. Ze werd in 1863 gebouwd om de lokale bevolking van zuiver water te voorzien. De monumentale pomp werd in 1980 gerestaureerd.
In 2016 werd bij de Sint-Joriskerk een standbeeld onthuld van Wilfried Martens (1936-2013), geboren en opgegroeid in Sleidinge. Van 1979 tot begin 1992 was Martens (met een korte onderbreking) eerste minister. Het bronzen beeld van 1,92 meter is een creatie van Leo De Buysere. Bij de onthulling werd het dorpsplein omgedoopt tot Wilfried Martensplein.
Tegenover de O.L.V.-ten-Troost-kerk leidt een lange dreef naar het Kasteel van Wippelgem, ook wel 'Kasteel van Crombrugghe' genoemd, naar de laatste bewoonster, barones Jossine de Crombrugghe de Looringhe. De geschiedenis ervan gaat terug tot 1375. Eerste eigenaar van het domein, dat toen nog 'Ten Hulle' heette, was de Gentse patriciër Sander Cante. In 1892 werd het kasteel gesloopt en volledig heropgebouwd. In 2008 kocht Evergem het hele park (11 ha) en bijbehorende bos en stelde het open voor het publiek. In het kasteel richtte de gemeente haar officiële trouwzaal in en het voormalige koetshuis geldt nu als het hart van het sociaal-culturele leven van Evergem.
In de loop van de eeuwen kreeg het Kasteel van Wippelgem heel wat bijgebouwen. In een ervan, de voormalige hovenierswoning, is vandaag Troast gevestigd, een combinatie van thee- en koffiehuis, eetcafé en biertuin. Je kunt er terecht voor een drankje, een slaatje of een volwaardige lunch.
Een houten windmolen van 1645 werd in 1864 vervangen door de huidige stenen Gerardsmolen. In de jaren 1950 raakte hij in verval. Na het overlijden van de laatste eigenaar kocht de gemeente de molen en werd hij grondig gerestaureerd.
Niets laat vermoeden dat zich achter de omheining en deze witte gebouwen langs de Schildekenstraat twee gigantische spaarbekkens bevinden. Ze hebben een gezamenlijke inhoud van meer dan 10 miljard (!) liter. Vanuit Kluizen voorziet De Watergroep heel het Meetjesland van drinkwater. Dagelijks kan er tot 60 miljoen liter geproduceerd worden.
In de overgang van 2001 naar 2002 werd op oudejaarsavond de Sint-Ghislenuskerk door een scholier opzettelijk in brand gestoken. Alleen bogen, koor en toren bleven overeind. Er kwam een nieuwe kerk, tegen het schip van de ruïne aangebouwd. De opstaande kolommen en het hoogkoor van de kerkruïne werden als binnentuin in het ontwerp geïntegreerd.
Naar aanleiding van de renovatie van de verwoeste Sint-Ghislenuskerk besliste Waarschoot om meteen ook de dorpskern te hernieuwen. Het resultaat is een groene ontmoetingsplaats met o.a. een petanquebaan en een kunstwerk ter ere van priesterdichter Basiel de Craene. Je kunt ervan genieten op het terras van bier-, eet- en fietscafé Den Biechtstoel.
Kasteel Diepenbroeck, gelegen in een omwald park met grote vijver, was ooit de zetel van het gelijknamige leen, afhankelijk van de heerlijkheid Lovendegem. In 1574 kwam het domein in handen van de Gentse patriciërs familie Van Vaernewyck. Het kasteel werd in de tweede helft van de 18de eeuw door Claude Bonaventure van Vaernewyck verbouwd en in 1804 ook nog eens in opdracht van burggraaf Charles-Constantin de Vaerne wyck d’Angest. Sinds 1980 zijn het kasteel en de oranjerie ingericht als rustoord. De opvallende pijlers bij de ingangspoort - 3 meter hoge zandstenen hermen met een vrouwen- en mannenbuste - zorgen ervoor dat de volksmond spreekt van het 'kasteel van de reus en de reuzin'.
Het gemeentehuis van Lovendegem kreeg een aantal jaar geleden een fikse opknapbeurt, net als het plein en de dreef, met het meest in het oog springend de twee 'bloemenvrouwen', een creatie van de Gentse kunstenares Maen Florin.
Bij de Sint-Martinuskerk tref je een beeldengroep aan ter ere van kanunnik Petrus Jozef Triest (1760-1836). Triest was begin 19de eeuw korte tijd pastoor van Lovendegem en ligt er ook begraven. Hij was de stichter van nog altijd bestaande congregaties zoals de Zusters van Liefde en de Broeders van Liefde.
Het Wit Kasteel staat midden in een omwalde tuin. Het kasteel werd gebouwd in de 18de eeuw en eigenaars waren o.a. de familie Cardon-Dons de Lovendeghem en markies de Wavrin. Het bijbehorende neerhof pronkt met een zeldzame duiventoren uit de 19de eeuw.
Het imposante Kasteel Schouwbroek in Vinderhoute was ooit een 'hof van plaisance' en eigendom van Barthélemi de Bisschop. Eind 17de eeuw kwam het in bezit van Pieter d’Hane, heer van Eeckhove. Zijn huidige eclectische stijl kreeg het kasteel in 1894, door toedoen van de familie de Smet, actief in de textielnijverheid. Het kasteel heeft een dominerende, 30 meter hoge, vierkante hoektoren, die doet denken aan een middeleeuws belfort. Overblijfselen van het oude landgoed zijn de reusachtige kastanjebomen aan het voorhek. Ze zijn wellicht meer dan 400 jaar oud. Een ervan zou de dikste van België zijn. Het grote privédomein heeft een vijver met eiland, een ijskelder, paviljoen en talrijke sierlijke bruggetjes.
Op een steenworp van Gent heeft Vinderhoute zijn groene, landelijke karakter goed weten te bewaren. Dat heeft veel te maken met de landhuizen en kasteeldomeinen op zijn grondgebied. Ze zorgen voor een typisch adellijke omgeving. Een goed voorbeeld is de statige eikendreef van de kerk naar het Kasteel van Vinderhoute, afgeschermd door hekken en hoge hagen. Het decor van karakteristieke wegen, landelijke hoekjes en oude hoeves nodigt uit tot een boeiende verkenning van dit fraaie stukje Meetjesland.