Kunst en gastronomie hand in hand
Watou · 42 km
Watou · km
Klik hier voor de lange versie van 42 km
In het rustieke interieur of op het grote terras achteraan kun je gezellig keuvelen bij een streekbiertje. Sinds kort is er ook een bezoekerscentrum waar de oorlogsgeschiedenis van de omgeving uit de doeken wordt gedaan.
Opmerkelijk in deze buurt, die tegen de Franse grens aanleunt, zijn de landelijke, vaak oeroude volkscafeetjes. Een mooi voorbeeld daarvan is De Helleketel in Watou, genoemd naar het nabije bos. Naar Franse mode wordt in deze bruine kroeg picon bereid, ook al zijn het plaatselijke biertje, de lekkere 'boerestuten' of een copieus Breughelbord evenmin te versmaden.
De Sint-Bavokerk is een driebeukige hallenkerk, van oorsprong romaans (1150-1200), maar in de 16de eeuw vergroot en gotisch verbouwd. Het bakstenen deel van de middenbeuk en de torenbasis zijn nog steeds romaans. Het meubilair is overwegend 18de-eeuws. Het heldere interieur omvat een aantal oude beelden en schilderijen, onder andere de praalgraven van de eerste graaf van Watou en zijn vrouw.
Het Ovenhuis, in het hartje van poëziedorp Watou, is een gezellig eethuis en knabbelkroeg. Je proeft hier van een gezellige en nostalgische sfeer. Het interieur lijkt wel een schilderijtje van Anton Pieck. Het bruine interieur zet je onwillekeurig aan om te mijmeren over hoe het vroeger was. Vroeger... was dit een bakkerij, maar Greet en Joachim vormden die oude bakkerij om tot een plek om te genieten, bijvoorbeeld van een lekker glaasje Sint-Bernardus Tripel. In dit gezellige café hangen overal hopbellen, zo typisch voor deze streek. Het interieur werd ingericht met lambrisering uit kerken en je vindt er ook een authentieke toog uit 'de jaren stillekens'. Aan de muur ontdek je voorts leuke en sfeervolle zwart-witfoto's die je laten wegdromen naar hoe Watou er eertijds uitzag. Geniet hier ook bij een streekbiertje - en het aanbod is hier erg uitgebreid - van de lekkere gerechten van Greet en Jo, zoals een winterse hutspot, konijn in Sint-Bernardusbier, of de topper van het huis, een steak bearnaise, met handgesneden frietjes.
Het Hopmuseum is ondergebracht in de gebouwen van de vroegere Stadsschaal, waar nog tot de jaren zestig van de vorige eeuw hop - het hoofdbestanddeel van bier - werd gewogen, gekeurd en verwerkt. Nu ontdek je er op een boeiende manier de Belgische hop- en biercultuur. Aan de hand van hopwerktuigen en beeldmateriaal wordt de geschiedenis van de hopteelt uiteengezet. Je leert er ook de diverse toepassingsvormen van hop, waarbij het gebruik van hop in bier de voornaamste is. De aparte geur van deze plant, het interactieve gedeelte, de oude filmpjes, de biercollectie met meer dan 1500 Belgische bieren... zorgen voor een geslaagd museumbezoek. Het Hopmuseum is tegelijk het geboortehuis van Dirk Frimout, de eerste Belg in de ruimte.
'Nergens smaakt het bier beter dan bij de brouwer zelf', zo luidt het hier. Wie dit devies proefondervindelijk wil onderschrijven, kan terecht in Het Brouwershof, vlak naast brouwerij Van Eecke.
Naast De Lovie, Bardelen- en Couthofbos, is er rond Poperinge ook nog het Helleketelbos, 41 ha groot. De 'ketel' verwijst naar het komvormige dal, vanwaaruit je de heuvelrug kunt beklimmen. Aan de oostzijde van het bos werd tijdens de Tweede Wereldoorlog een lanceerbasis voor V1- en V2-raketten aangelegd, maar uiteindelijk werd het nooit gebruikt.
Watou is niet alleen bekend als brouwersdorp, maar ook als de plek waar al vele zomers dichters en beeldende kunstenaars neerstrijken om een bijzonder kunstenparcours te realiseren. Een blijvend aandenken aan dat kunstenfestival is het metalen silhouet van auteur Hugo Claus op het Watouplein, een meesterlijk portret, in 1993 gecreëerd door Roger Raveel.
De Poperingse regio staat bekend voor de teelt van hop van uitstekende kwaliteit, een belangrijke grondstof bij de productie van bier. Logisch dus dat er van oudsher veel wordt gebrouwen. Zo zijn er in het kleine Watou vandaag nog altijd twee brouwers actief. In 1982 werd op de Kleine Markt het beeld van De Brouwer ingehuldigd. Het beeld is van de hand van Adhemar Vandroemme.
Zowat op de grens maar al wel op Frans grondgebied staat deze Grooten onzen Heere.
Wie halt houdt in Au Nouveau St Eloi vindt er een nostalgische, knusse bruine kroeg. De waard wil van Au Nouveau St Eloi een echt biercafé maken. Inspiratie haalt hij uit de verhalen en tips van de klanten en dat resulteert nu al in een kaart met ongeveer 150 streek en speciaalbieren. Hij is ook 'officier van slaapmutske' een gamma bieren voor goedgemutsten. Wie houdt van pude-, pietjes-, sjoelbak en andere volks- en gezelschapsspelen, is in Au Nouveau St Eloi evenzeer aan het goeie adres. Je kan hier ook intekenen voor een huifkartocht.
Op het terras van het Hotel de la Paix kijk je uit op het fraaie stadhuis en de Grote Markt van Poperinge. Je kiest er uit meer dan 100 soorten bier. Hier worden vooral de streekbieren in de kijker gezet, zoals Poperings Hommelbier (van het vat), Keikoppenbier, Zatte Bie, Grottenbier, Watou Tripel, Nunnebier en het volledige gamma van Sint-Bernardus.
Abele, een gehucht van Watou, is letterlijk en figuurlijk een grensgeval. Eerst voor het trein- en later voor het wegtransport was het ooit een drukke grensovergang, met douanehuisjes, een tolkantoor en de onvermijdelijke Relais Franco-Belge. Opmerkelijk is dat de hoofdstraat samenvalt met de landsgrens. Zo staat de kerk op Frans grondgebied, maar hangt ze wel af van het bisdom Brugge. Het plaatsje bloeide aan weerszijden van de 'schreve', tot de Europese grenzen opengesteld werden en Abele aan belang verloor.
In Proven, een deelgemeente van Poperinge, geniet je van de rustige omgeving en het weidse uitzicht.
'De hemel op aarde', het is een uitdrukking die beslist van toepassing is op Watou, het West-Vlaamse dorp dat zich letterlijk tegen de Franse grens aanschurkt. Vooral liefhebbers van gastronomie en bier vinden Watou hemels. Maar tegelijk is het de plek waar al vele zomers dichters en beeldende kunstenaars neerstrijken om er een bijzonder kunstenparcours te vormen.