Twee voor de prijs van één
Beauvoorde · 43 km
Beauvoorde · km
Klik hier voor de lange versie van 43 km
De Hoge Blekker is een uniek stuifduin én de hoogste duintop van de Vlaamse kust; hij is namelijk 33 meter hoog. Hij ligt in een natuurgebied van 18 ha groot, dat eigendom is van het Vlaamse Gewest en vormt samen met de omliggende Schipgatduinen en de Doornpanne een van de meest uitgestrekte duincomplexen van de kust (250 ha). De Hoge Blekker was al bekend bij de Kelten, die het duin 'Geso riae' noemden, 'Zandberg bij de stroom'. Het is letterlijk een wandelend duin, dat door de wind wordt verplaatst, maar tegenwoordig in toom wordt gehouden door aanplanting van helmgras en kruipwilg. Toch maakten zeelui van zijn opvallende verschijning gebruik om hun koers te bepalen. De naam 'Hoge Blekker' verwijst naar het lichtweerkaatsende karakter van de kale duinflanken, die 'blekken' in de zon. De top biedt een prachtig uitzicht over het grote duingebied.
De imposante Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaartkerk is sinds 1948 beschermd. Het is een gotische hallenkerk met een logge, zware westertoren met steunberen, uit de 15de-17de eeuw. Enkele romaanse ijzerzandstenen delen van de vroegere kerk bleven bewaard. Het meubilair omvat een 18de-eeuws orgel, een doksaal en enkele sculpturen, waaronder een calvarie met Maria Magdalena en diverse 16de-17de-eeuwse schilderijen. Je treft er ook gegroepeerde graven van kinderen aan. Op dit kerkhof ligt luitenant-generaal Wielemans uit de Eerste Wereldoorlog. Omheen de kerk is er ook een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de Tweede Wereldoorlog.
Een blikvanger in het onooglijke Houtem is de historische pastorie – nu een privéwoning – opzij van de kerk. Het pand, met opmerkelijk torentje, werd opgetrokken in 1686 als refuge van de Veurnse Sint-Niklaasabdij. Tussen 23 januari 1915 en 18 oktober 1918 was hier het hoofdkwartier van het Belgische leger gevestigd. Koning Albert I kwam er wekelijks langs.
Toeristische blikvanger in Wulveringem is het waterkasteel Beauvoorde. Het werd in 1617 opgetrokken door de hoogbaljuw van Veurne, op de plaats waar eerder de Saksische ridder Wulferus - vandaar 'Wulveringem' - zijn burcht had. Verscheidene adellijke families passeerden er de revue, tot het kasteel in verval geraakte. De Ieperse jonkheer Arthur Merghelynck redde het van de sloop. Hij werd in 1875 eigenaar van het goed en liet het met 'ongekende luister' herrijzen. De kunstzinnige man maakte van Beauvoorde zijn levenswerk en smukte het interieur op met antiek meubilair, talrijke schilderijen en kostbare keramiek. In 1905, drie jaar voor zijn overlijden, stelde de kinderloze Merghelynck zijn bezit ter beschikking aan de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde. Vandaag wordt het domein beheerd door de erfgoedorganisatie Herita.
Kasteel: van 1 april tot 31 oktober: woensdag van 14 tot 17 u., zaterdag, zon- en feestdagen van 10 tot 17 u.; in juli en augustus en tijdens de schoolvakanties van woensdag tot zondag van 10 tot 17 u.; van 1 november tot 31 maart enkel groepsbezoek. Park: het hele jaar door van dinsdag tot zondag van 10 tot 18 u. (in juli en augustus dagelijks).
De Sint-Audomaruskerk werd gebouwd in 1855, en is toegewijd aan Audomarus of Omaar, een geestelijke afkomstig uit Normandië. De kerk is een neogotische driebeukige hallenkerk met een deels romaanse (12e eeuw), deels gotische kerktoren. Ook het transept is gotisch en voor een gedeelte uit ijzerzandsteen. De oudere delen bleven bewaard nadat de kerk tijdens de Franse tijd in België in brand werd gestoken. Achter de kerk bevindt zich een Belgische militaire begraafplaats met Brits ereperk.
Met uitzondering van een gedenksteen laat niets vermoeden dat midden in de weiden aan de Elzentap in WO I een enorm veldhospitaal was. Het werd er geopend in september 1917, als extra hulppost van L'Océan in De Panne, dat plaats te kort kwam voor de vele gewonde Belgische frontsoldaten. Een van de overledenen in Vinkem was Joe English, ontwerper van het heldenhuldekruisje.
Veurnse babelutten! Deze traditionele snoepjes zijn bijzonder gekend en geliefd. Ze worden vervaardigd met boter uit de polders. Ze zijn o.a. verkrijgbaar bij Verdonck, gelegen op de Grote Markt van Veurne. Bij deze delicatessenwinkel horen ook een restaurant en tearoom, vermaard voor het huisgemaakte artisanale ijs, pannenkoeken, wafels en gebak.
Tuur Djès, in 2015 door de lezers van een dagblad uitgeroepen tot het beste café van (Groot)Veurne, is genoemd naar een plaatselijke kaasmaker en dorpsfilosoof en een echte ontmoetingsplaats '... voor Jan met de pet en Albert met de pittelair'. Het grote gamma bieren is indrukwekkend.
De Moeren vormen een hoogst merkwaardig gebied dat zich deels op Frans, deels op Belgisch grondgebied uitstrekt. Les Moëres is overigens nog altijd een zelfstandige Franse gemeente; de Belgische Moeren horen sinds de fusies bij Veurne. Ooit was dit amper bewoonde gebied een soort lagune, die na afsluiting een zoetwatermeer werd en door Wenzel Cobergher, hofarchitect van de aartshertogen Albrecht en Isabella, tussen 1619 en 1627 werd drooggelegd. Akkers en weiden liggen er 2 meter onder zeeniveau. De Moeren vormen dan ook het 'diepste' punt van België. Wegen, afwateringsgrachten en percelen zijn er kaarsrecht - een typisch patroon dat verwijst naar een ingreep van de mens op de natuur.
Het autovrije jaagpad langs de Lovaart is zonder meer een van de mooiste fietstrajecten van West-Vlaanderen. Ooit verbond deze waterweg (vanaf Fintele) de IJzer met Veurne. Eeuwen lang was de Lovaart belangrijk voor de platte schuiten die bieten naar de Veurnse suikerfabriek transporteerden. Vandaag is er op het kanaal alleen nog pleziervaart. Het kanaalwater is relatief onbezoedeld gebleven en geniet faam bij hengelaars en palingpeurders.
Strikt genomen is Beauvoorde geen dorp. Tussen 1970 en 1976 was het wel een fusiegemeente, bestaande uit Vinkem en Wulveringem, twee dorpjes die zo dicht bij elkaar aanleunen dat ze wel een 'Siamese' tweeling lijken. De naam Beauvoorde verwijst naar het plaatselijke kasteel, een unieke erfgoedparel, gelegen in een prachtige parkomgeving.